To Honour A Legend

Die lewe is vol verrassings. Ek sal geen punte of erkenning kry vir hierdie ooglopende stelling nie, maar om 'n SMS van my ma te ontvang wat my inlig dat my pa baie siek is, het my onkant gevang. Hy sukkel sedert Vrydag met een of ander infeksie en sy hart, en dit was nou Dinsdagaand. Ek en my pa het reeds gesorg dat ons mekaar behoorlik groet toe ons laas in Desember 2020 gekuier het, want ons het geen waarborge gehad dat ons mekaar weer aan hierdie kant van die hemel sou sien nie. Hy het ook vir my gesê om nie net vir 'n begrafnis te kom nie, want dit sou onnodig wees. Ek moes vinnig beweeg as ek dit betyds sou maak om hom te sien. Daar was verskeie administratiewe aksies wat gemaak moes word, vlugbesprekings, finansies, covid-toetse ens. Ek moes baie mooi vra dat my Covid-toets bespoedig word weens die tydsbeperkings. Afrika verstaan ​​verhoudings baie goed, en om iemand te verhinder oor so 'n dringende verhoudingsaangeleentheid sou ondenkbaar wees, so planne is gemaak; alles bo boord en ek het my resultate binne 12 uur gehad. Vrydagoggend het ek na Harare gevlieg en teen daardie aand saam met my jonger suster en swaer na my ouers in Chinhoyi gegaan. In die loop van die volgende vier dae kon ek 'n paar gesprekke met my pa voer. Ons het teruggedink aan dinge wat ons saam gedoen het en ek het vir hom uit Openbaring gelees waar hy opgehou het. Sy toestand het redelik vinnig versleg en hy het die meeste van die tyd geslaap. Op Dinsdag die 7de Junie het hy vreedsaam die oorgang na sy ewige tuiste gemaak. Die volgende dag het ek grappenderwys vir iemand gesê "Die Here het gesê Hy gaan vooruit om vir ons plek voor te berei, maar ek dink my pa het gaan help want ek kan nie sien dat daardie man stil sit nie." My pa was mal daaroor om te werk en hy het my met kennis en sekere vermoëns gelaat om soortgelyke dinge te doen. So die volgende keer as jy my sien werk aan een of ander projek, onthou dat die kennis wat ek het waarskynlik 'n "chip off the old block" is.